<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d15358219\x26blogName\x3d%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://diaoloskorpismata.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://diaoloskorpismata.blogspot.com/\x26vt\x3d3216649040248096311', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Κυριακή, Μαρτίου 19, 2006

Γι' αυτούς που πιστεύουν σε υπερβατικές θεραπείες:

Ομοιοπαθητικές, θαύματα Αγίων και τα ρέστα...



Με ερέθισμα τα τρια τελευταία ποστ του niva (αυτά παίζει να ανήκουν σε θεματική ενότητα, ε, Νίκο; ;-p)...

Δεν πρόκειται να πιάσουμε την κουβέντα περί του αν έχουν βάση τέτοιες πεποιθήσεις (Eιδικά για την ομοιοπαθητική τα έχουν πει άψογα άλλοι bloggers, και το Skepdic.).

Η ερώτησή μου είναι το πως εμείς, οι επικατάρατοι ορθολογιστές, οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε αυτά τα καμμένα εγκεφαλικά κύτταρα, κάθε φορά που τους βρίσκουμε μπροστά μας (και δεν ξέρω για σας, αλλά η αφεντιά μου τους συναντά εκνευριστικά συχνά, εσχάτως.).

...διότι έχεις την Χ θείτσα, που πιστεύει ότι αν μπουκώσει στα χρυσαφένια τάματα το εικόνισμα του Αγίου Παρλαπίπα του Μεγαλοπρεπούς έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να λυτρωθεί από "τ' άτιμα τ' αρθριτικά" (ενώ, εν τω μεταξύ, πήγε στην εκκλησία μπουσουλώντας για κανά 2-ωρο)...

...διότι έχεις τον Υ μπάρμπα, που πιστεύει ότι αν πασαλείψει τον γλόμπο του με σκατά μεξικάνικης αγριόχηνας, ξαφνικά θα αποκτήσει πλούσιο σγουρό μαλλί, σαν της Tina Turner...

...διότι... Anyway, πάλι επεκτάθηκα... το σενάριο είναι το εξής:

Συναντάς κάποιον λάτρη των υπερβατικών μεθόδων "θεραπείας" (<-- ο όρος χρησιμοποιείται καταχρηστικά), ο οποίος σου αρχίζει μια τρελή πάρλα, π.χ. περί "του Αγίου Πατέρα Παΐσιου που του φέρανε το τάδε νήπιο με καρκίνο στο τελικό στάδιο, που οι γιατροί λέγανε ότι είχε δυο μήνες ζωής ακόμα, και αυτός το άγγιξε στο μέτωπο και λίγες μέρες μετά έγινε καλά, και, α, άκου και το άλλο, ότι ο Πατήρ Παΐσιος είχε θεραπεύσει έναν γέρο που είχε ρευματοειδή αρθρίτιδα, και πως είχε θεραπεύσει και μια νεαρή που είχε τον ιό του AIDS και πίρι πίρι πίρι πίρι..."1

Και η ερώτηση μου είναι η εξής:

Τί ΣΚΑΤΑ να κάνεις;


Ε λοιπόν, αντί για το τέταρτο, πολλοί ακολουθούν το δεύτερο, με τη νοοτροπία του "άσε τον τρελό στην τρέλα του and mind your own fucking business".

Για μια στιγμή...

Σύμφωνοι, οι περισσότεροι άνθρωποι που πιστεύουν σε τέτοια μεταφυσικά και χαριτωμένα ψεματάκια, περί παπάδων που "αφαιρούν στη στιγμή, ρευματοειδή αρθρίτιδα, πέτρα, πλάκα και ουλίτιδα, αμα λάχει και πολυομυελίτιδα" είναι χαμηλού (για να μην πούμε: ανύπαρκτου) εκπαιδευτικού2 επιπέδου, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά θέματα νοσολογίας. Τα ίδια και γι' αυτούς που πιστεύουν σε ομοιοπαθητικά παραμύθια της Χαλιμάς.

Ε, και τί μ' αυτό;

Δηλαδή, επειδή αυτοί έχουν φλομωθεί στους μύθους, εμείς θα πρέπει να δείχνουμε συγκατάβαση, οίκτο και κατανόηση; Θα κρατιόμαστε, μη τυχόν και πληγώσουμε τον εύθραυστο ψυχισμό τους; Θα φοβηθούμε να πούμε αλήθειες που θα γκρεμίσουν τα σαθρά θεμέλια, πάνω στα οποία έχουν βασίσει τις ελπίδες τους;

ΚΡΑ!

Μερικές φορές, η αλήθεια πρέπει να λέγεται, όσο σκληρή κι αν είναι για τον αποδέκτη. Τέτοια στουθοκαμηλίζοντα, ανόητα στρουθία, έχουν κατασκευάσει αυταπάτες γύρω τους για να νοιώθουν πιο ωραία. Όταν ξέρεις ότι αυτά τα άτομα βρίσκονται στην virtual ΚΟΣΜΑΡΑ τους, και παρ' όλα αυτά δεν βοηθάς να ξεβαλτώσουν, γίνεσαι κι εσύ συνυπεύθυνος για την κατάστασή τους.

Τί κι αν δεν παίρνουν από λόγια; Θα ξέρεις τουλάχιστον ότι προσπάθησες, συν ότι υπερασπίστηκες τις θέσεις σου.

Tero


1 (Για περισσότερο θεοσοφικό bullshitting, Τσιμισκή και Εθνικής Αμύνης γωνία, ορίστε, τους κάνω και διαφήμιση.)

2 Το ότι έχουμε εκπαιδευτικό σύστημα του κώλου, που ωθεί το παιδί να σκέφτεται ιδεαλιστικά και όχι πρακτικά, είναι ένας άλλος λόγος, αλλά μ' αυτό θα ασχοληθούμε άλλη φορά. Take a break!

Comments:
Διαβάζοντας το post είδα μέχρι ένα σημείο εμένα … πριν μερικά χρόνια όμως . Η αλήθεια είναι ότι παρόλο που έχω περιορίσει κάπως την τάση μου να βάζω τον καθένα στην θέση του (σύμφωνα με την δική μου λογική και φιλοσοφία μιλάμε πάντα) υπάρχουν στιγμές που ακόμα και σήμερα με συλλαμβάνω να μην το κλείνω το ρημάδι σε αυτά που θεωρώ παράλογα και άδικα . Η διαφορά του τότε με του τώρα όμως είναι ότι γνωρίζω εξ αρχής ότι πατάω σε μια σπασμένη γέφυρα . Ο συνομιλητής θα δώσει τόση βάση σε όσα κράζω όση θα δώσω και εγώ στα δικά του . Χαμένος κόπος το ξέρω αλλά άμα δεν τα πω και εγώ θα σκάσω .
 
Η δική μου σκοπιά είναι η εξής: για να μπορέσεις να κρίνεις όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά και κατ'επέκταση ορθολογιστικά, πρέπει ήδη να έχεις περάσει από την θέση του *θέλω να πιστέψω*. Πρέπει να έχεις μπει στο πετσί του ευκολόπιστου τουλάχιστον για μια φορά στην ζωή σου τουλάχιστον έτσι ώστε να έχεις βιώσει το Point of view ενός *χάνου*. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς, μα κανείς *χάνος* δεν έχει κάνει ποτέ μια ρημάδα προσπάθεια για να περάσει και στην αντίπερα όχθη και να προσπαθήσει να δει και την άλλη πλευρά του νομίσματος.Αυτό είναι το τρομερότερο και πιο επικίνδυνο κόλλημα της αυτοκρατορίας των *χάνων*.
 
Ζούμε σε μια χώρα , που η υποχρεωτική κατήχηση στα σχολεία διαμορφώνει ανελεύθερες συνειδήσεις.

Υπάρχει ένα σημαντικό ρεύμα που θεωρεί τα θαύματα λίγο πολύ φυσιολογικά, το λέω γνωρίζοντας την αντίφαση της παραπάνω φράσης.

Μέσα στο περιβάλλον αυτό όποιος αμφισβητεί αυτά τα παραμύθια θεωρείται «ιδιαίτερος». Άρα έχει αξία να λέμε την άποψη μας διότι είναι θεμελιώδες να ανοίξει ένας διάλογος. Να ακούγεται πως πολλοί σκέφτονται κόντρα σ ’αυτό το ανορθολογικό ρεύμα. Από ένα σωστό διάλογο , μόνο ο ορθολογισμός δεν μπορεί να βγει χαμένος.
 
Πολύ σωστά stathis
 
Let the games begin!!!!!

:)
 
Πειράζει που δεν εντυπωσιάστηκα;
 
προσπάθησα να αφησω σχόλιο στ άλλο ποστ αλλα δεν μπορούσα...

τα λέω εδώ. κατ αρχήν, καλορίζικο και χωσε, χώσε δε μας πειράζει =)
εγώ, κολλημένη με τον κλάδο μου, θα σταθώ στο σχόλιο σου πε΄ρι των σχολειων που δεν αρκούνται μόνο σε πρακτικά μαθήματα.

δεν ξέρω πόση έκταση θα πρέπει να καταλάβω, αλλά θα προσπαθήσω να τα πω σύντομα.

το σχολέιο πρέπει να ασχολέιται και με την πράξη και με την ιδέα. αν η παιδέια ασχολείται μόνο με ένα απ τα δύο, τότε είναι σαν να στηρίζεται στο ένα της πόδι. αν τα μαθήματα ήταν μόνο πρακτικά, τότε θα ήταν εργοστάσιο επαγγελματιών, όχι σχολέιο.

τώρα όσον αφορά την ποιότητα των ιδεών που διδάσκονται στο σχολέιο.... έχω και εγώ τις επιφυλάξεις μου. πάντως βλέποντας τα πράγματα και ως μαθήτρια και τώρα με τις πρακτικές, από μέσα, υπάρχει η ελευθερία να αμφισβητήσεις πράγματα και ιδέες που γράφονατι στα σχολικά βιβλία. ευτυχώς υπάρχουν πολλοί εκπαιδευτικοί που το κάνουν αυτό.
 
Το πρόβλημα διορθώθηκε...

Δεν άρεσε στον Blogger ο υπερβολικά μεγάλος τίτλος. Τώρα την φράση μέσα σε <h4> tags την έβαλα στο σώμα κειμένου.

Το πρόβλημα μου έχει ξανατύχει στο Ανεμομαζώματα και πάντα ξεχνάω ότι αυτό φταίει.

Tero
 
Μπορεί να κάνεις εχθρούς, αλλά πρέπει να προσπαθείς να επαναφέρεις το συνομιλητή σου στην πραγματικότητα. Με ευγενικό τρόπο, όπου αυτό είναι δυνατόν. Οι ιδέες αυτές είναι εξαιρετικά διαδεδομένες και πρέπει να τις πολεμάμε σε κάθε ευκαιρία. Όμως...

Το πρόβλημά μου είναι ότι μερικές φορές νιώθω σκληρόκαρδος. Όταν έχω απέναντί μου π.χ. μια πολύ ευαίσθητη κοπέλα που ταλαιπωρείται από 3-4 ασθένειες, αλλεργίες κ.τ.λ., μου λέει με ενθουσιασμό ότι μόλις έχει αρχίσει ομοιοπαθητική με πολύ καλά αποτελέσματα, και βλέπω τα μάτια της να λάμπουν από ελπίδα, ε, δεν μπορώ να την ταρακουνήσω εκείνη την ώρα και να της πώ "ξύπνα, κοπέλα μου, αυτοί οι αγύρτες απλά θέλουν τα λεφτά σου, δεν θα γίνεις καλά με τα ψέματα". Πέρα από το δικό μου ψυχολογικό πρόβλημα, αν μιλήσω εκείνη την ώρα (χωρίς δηλαδή να έχει ζητήσει τη γνώμη μου), υπάρχει περίπτωση να "κλείσει" και να μην ακούει πλέον καμιά φωνή λογικής.

Δίκιο έχεις, αλλά το κάνω "κατά περίπτωση".
 
Κύριοι,
με το δεξί (πρώτη φορά στο χώρο σας) μην τυχόν και το κατσικοποδαριάσουμε.

Όπως καταλαβαίνετε, εμείς σαν Τάγμα (ταγμένο στην ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ) θα υποστηρίξουμε την αναμφισβήτητη ΑΛΗΘΕΙΑ των πολλών (IQ<0)

Υπάρχει Θεός
Λειτουργεί ηθικά κλπ κλπ
Υπάρχουν Θαύματα
Υπάρχει Θεία δικαιοσύνη (ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει κλπ)
Υπάρχει κόλαση και παράδεισος
Ισχύουν οι μεταφυσικές απόψεις.
Οι γεροντάδες +ευλόγησον+ ξέρουν
Τα κουτάλια λυγίζουν με τη σκέψη.
Οι εικόνες δακρύζουν
Η φλόγα στο πανάγιο ταφο είναι θαύμα
Υπάρχουν προφήτες (ή υπήρξαν)

βαριόμαστε να γράφουμε τα ίδια και τα ίδια...
συμπληρώστε εσείς ότι θέτε, φτάνει νάναι παράλογο... θα συμφωνήσουμε

Πιστευε και μη Ερεύνα...

κλπ κλπ
 
funel, να συμπληρώσω το αγαπημένο μου:

το Yggdrasil καταστρέφεται αύριο
 
Ελπίζω να μην φτάσετε στο σημείο απελπισίας, στο σημείο που γιατροί εδώ και στο εξωτερικό δεν μπορούν να σας δώσουν καμμιά ελπίδα ζωής.
Τότε αν σας συμβεί ένα ΘΑΥΜΑ και συμβαίνουν λίγα και ΚΑΛΑ σας παρακαλώ μην αυτοκτονήσετε για τα διαβολοσκορπίσματα, κοινώς μαλακίες, πού με τόσο μίσος δογματικά και άθεα ξεστομίσατε.

Υ.Γ.
Η αυτοκτονία είναι το δεύτερο χειρότερο αμάρτημα που μπορείς να κάνεις.
Δεν συγχωριέται γιατί δεν μπορείς πια να μετανοήσεις.
Όλα τα άλλα συγχωριούνται εκτός από ενός.

Καλές σπουδές
και ότι μπάζει ο αέρας της μπόχας και της αποσύνθεσης το σώμα σας πρέπει να βγαζει για να μην σκάζει.

Θα επανέρθω να δώ πως η δικτατορία του ενός προλεταριάτου λειτουργεί.

Your worst enemy is yourself.
 
Ζήτω! Επιτέλους, ένας φανατικός θαυμαστής μου!

Thank You, my Lord!!

Tero
 
Πως να μην σε θαυμάζω;
Δεν είσαι άνθρωπος, παιδί του Θεού;
Θαυμάζοντας τον άνθρωπο, θαυμάζω τον Θεό για το δημιούργημά του, για την Αγάπη Του, για τα δώρα που χάρισε σ'αυτόν τον συγκεκριμένο άνθρωπο.
Αν ο Tero είχε την σοφία να χρησιμοποιήσει αυτά τα δώρα για το καλό του συνανθρώπου του οι άλλοι θα τον θαυμάζαν ακόμη περισσότερο, όχι μόνο σαν κτίσμα του Θεού αλλά και σαν άνθρωπο που γνωρίζει να επενδύει σ'αυτά τα δώρα και όχι να τα ξοδεύει άσκοπα με αχαριστία.

Please Lord don't let him be misunderstood. He knows deep in his heart that his intentions are good.
 
Δημοσίευση σχολίου

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?